Vandaag hoefden we geen les te geven op Irista, maar we moesten er wel om 10 uur zijn. Ze hadden een verassing voor ons. Toen we daar aankwamen werden we naar de docenten kamer begeleid en daar stonden vier borden op ons te wachten met zelf gemaakt brood en beleg. In de keuken was nog iemand de soep voor ons aan het maken. Zo super lief. We moesten een stukje in het Nederlands schrijven voor in de schoolkrant zodat ze ons niet meer zouden vergeten. Daarna werden we mee naar buiten genomen waar alle leerlingen zaten die we les gegeven hadden. Meneer Gallhi heeft ons bedankt en er waren kinderen die nog wat tegen ons wilde zeggen. Daarna moesten we met de hele groep op de foto en nog een keer apart met alleen Grade 7. Wat een mooi afscheid was het. Erg lief ook! Toen we terug waren weer wat dingen in mijn koffer gestopt. Na de lunch kwam één van de meiden bij mij en zei. “Ik ga dit weekend naar huis dus geef het nu al vast.” Kreeg ik een knuffel leeuw/hond. Ben er nog niet precies achter wat het is. Haar heb ik toen het armbandje gegeven zodat ze mij ook niet kan vergeten. Je doet hier meer dan dat je denkt. Vanmiddag voor het eerst hier training gegeven. Wat super mega fijn om weer training te mogen geven. Voelde gelijk goed. De jongens waren ook erg blij en hebben meer dan hun best gedaan, hopelijk zetten ze dit ook door als Patricia training geeft. Ze vinden het niet leuk dat ik ga maar morgen gaan we een foto maken als herinnering. Morgen is tevens de laatste keer dat ik bij de training zal zijn. Ze zeggen wel afscheid nemen bestaat niet, maar heb toch echt het gevoel dat het wel bestaat. Vanavond heerlijk gegeten. Lekkere rijst, met gehakt met mais er door en daar overheen een laagje aardappelpuree. En dan zijn er nog maar 2 les dagen te gaan. Gaat wel snel in eens.